Het was het absolute kantelpunt in de met 22-6 verloren wedstrijd van vijf tegen Mélynas 2: de vaste stippist van “vak Ralph” deed iets uitzonderlijks, hetgeen dhr. Tamminga na afloop deed ontbranden in een ingewikkeld vertoog over kansen, bedreigingen, sterke en zwakke punten, van welke laatste de lichtblauwe équipe er een aantal rijk is, punten bovendien die niet in onze korfbaltas terechtgekomen zijn.
Voorts wist onze sympathieke Fries te verhalen van het doel achter de stip, dat zich niet aan een verre horizon, maar in een nabij geel plastiek bevindt. Dank aan invallers Lotte, Lilly en Rien, met wie we een lekker potje hebben gebald.